فعالیت بدنی از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می کند و پیشنهاد می شود که یکی از چند سازوکاری که می تواند اثرات سودمندی بر نیمرخ لیپیدی خون داشته باشد فعالیت بدنی می باشد.
اخیرا شواهد و مدارک قابل توجهی بدست آمده مبنی ار اینکه تمرینات بدنی اثرات سودمندی بر نیمرخ لیپیدی خون مستقل از وزن بیملران دارند.
طبق تحثیقات انجام شده بر روی 111 مرد و زن غیر فعال و دارای اضافه وزن با چربی خون غیرطبیعی کم تا متوسط ورد آزمایش قرار داد و مشاهده کرد که اثرات فعالیت بدنی با مقدار و مسافت فعالیت بدنی به وضوح ارتباط دارد ولی با شدت فعالیت ورزشی ارتباط قوی ندارد.
نوع و مقدار فعالیت بدنی
در این بیماران مقدار فعالیت بدنی باید زیاد باشد ولی شدت آن می تواند متوسط تا زیاد باشد.
سازکاروهای احتمالی عملکرد فعالیت بدنی
فعالیت بدنی ت.انایی عضلات را برای سوخت و ساز چربی ها ارتقا می دهد. این تاثیر به وسیله فعال شدن تعدادی از آنزیم های درگیر در عضلات اسکتی که برای سوخت و سازلیپدها ضروزی هستند میانجی گری
می شود.
تجویز فعالیت بدنی
بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال در چربی خون مبتلا به پرفشارخونی یا بیماری ایسکمی قلبی آشکار هستند. بنابراین توصیه ها و تجویز های ورزشی باید با توجه به شرایط و وضعیت هر فرد ارائه شود. البته تجویز فعالیت بدنی از یک سری اصول کلی پیروی می کند که در همه افراد یکسان می باشد ولی فعالیت بدنی باید افزایش یابد. شدت فعالیت بدنی می تواند بصورت متوسط یا شدید باشد. بیمار باید حداقل هفته ای 20 کیلومتر و ترجیحا 30 کیلومتر راه برود و یا بدود. اجرای 2 جلسه تمرین روزانه اثرات سودمند فوق العاده ای بر نیمرخ لیپیدی خون دارد.
مواد منع فعالیت ورزشی
ملاحضات خاصی وجود ندارد،ولی برنامه تمرینی باید بر اساس بیماری های همراه برای هر فرد طراحی شود. بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب باید از انجام فعالیت های ورزشی شدید منع شوند. بیماران مبتلا به پرفشار خونی باید تمرینات با وزنه را با وزنه های سبک و سرعت کم انجام دهند.